Πόσα κλισέ έχουμε πει και πόσα έχουμε ακούσει; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ αποφάσισα ότι έχω ακούσει πολλά και σίγουρα έχω πει άλλα τόσα, παρότι προσπάθησα να τα αποφύγω. Τουλάχιστον απέφυγα τα πιο ανούσια. Δεν είπα ποτέ "σε βλέπω σαν αδερφό μου" (ευχαριστώ πολύ δε θα πάρω), "θέλω να μείνουμε φίλοι γιατί είσαι η σταθερά στη ζωή μου" (στη δική μου πάλι όχι), "με παρεξήγησες" (μα πως να μη σε παρεξηγήσω...με έδειχνες σα θήραμα στους φίλους σου, αλλά ό,τι συνέβη μεταξύ μας ήταν εντελώς φιλικό;), "σ΄αγαπάω" (μα εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου, εμένα από πού κι ως πού;), "είμαι πολύ τυχερός που σε συνάντησα" (εγώ πάλι παίζεται...τώρα πια καθόλου), "είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου" (σε μένα μιλάς;)...Υπάρχουν επίσης και τα πιο ανώδυνα. "Θα σε πάρω τηλέφωνο εγώ μετά" (ακόμα περιμένω, ή τουλάχιστον περίμενα), "καλό υπόλοιπο καλοκαίρι" (σε δέκα μέρες sms: πού είσαι, που χάθηκες; κάτι έχασα.Δε μου ευχήθηκες ένα ωραιότατο βαρύγδουπο καλό καλοκαίρι; τώρα γιατί επανεμφανίζεσαι;), "τί αποφάσεις πήρες;" (hey, μα έχουμε χωρίσει ή πάλι το παρεξήγησα;), "είμαι ερωτευμένος μαζί σου, δεν το βλέπεις στις πράξεις μου;'' (μάλλον όχι, με τύφλωσε ο έρωτάς σου).
Έχω την αίσθηση ότι η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από κλισέ. Δε θέλω να ξαναπώ "χαίρω πολύ" όταν γνωρίζω κάποιον άνθρωπο, γιατί πολύ απλά μπορεί να μην έχω χαρεί. Δε θέλω να μου αφιερώσουν ξανά τραγούδι για έρωτες και άλλα κουραφέξαλα, γιατί πολύ απλά δεν θα το ακούσω. Δεν θέλω να μου ξαναπουν "τι ωραία μέρα σήμερα", γιατί θα μου την χαλάσουν. Ούτε "πώς πήγε η δουλειά". Δουλειά είναι και πηγαίνει. Όταν θέλω εγώ, θα σου πω. Και τέλος, που δεν τελειώνουν τα κλισέ, "τι καλά που με περιποιείσαι". Μη μου το πεις, γιατί ή θα βάλω λάθος ρούχα στο πλυντήριο και θα το μετανιώσεις, ή θα σου απαντήσω με κλισέ τύπου "τι καλά που σε περιποιούμαι", και θα σου κακοφανεί. Κι αυτό πάλι παίζεται αν θα το καταλάβεις.
Σίγουρα σου έχει συμβεί να νιώθεις ότι ξυπνάς, ότι ωριμάζεις, ότι αλλάζεις, ότι προχωράς - μη σου πω τρέχεις, κι ότι οι κοινωνικά απαίδευτοι, όπως λέει και η Urban Tulip, πρέπει να μένουν μακριά, κι ακόμα πιο μακριά...
'Οχι αλλα κλισε' - one-of-the-people.blogspot.com
Πόσα κλισέ έχουμε πει και πόσα έχουμε ακούσει; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ αποφάσισα ότι έχω ακούσει πολλά και σίγουρα έχω πει άλλα τόσα, παρότι προσπάθησα να τα αποφύγω. Τουλάχιστον απέφυγα τα πιο ανούσια. Δεν είπα ποτέ "σε βλέπω σαν αδερφό μου" (ευχαριστώ πολύ δε θα πάρω), "θέλω να μείνουμε φίλοι γιατί είσαι η σταθερά στη ζωή μου" (στη δική μου πάλι όχι), "με παρεξήγησες" (μα πως να μη σε παρεξηγήσω...με έδειχνες σα θήραμα στους φίλους σου, αλλά ό,τι συνέβη μεταξύ μας ήταν εντελώς φιλικό;), "σ΄αγαπάω" (μα εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου, εμένα από πού κι ως πού;), "είμαι πολύ τυχερός που σε συνάντησα" (εγώ πάλι παίζεται...τώρα πια καθόλου), "είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου" (σε μένα μιλάς;)...Υπάρχουν επίσης και τα πιο ανώδυνα. "Θα σε πάρω τηλέφωνο εγώ μετά" (ακόμα περιμένω, ή τουλάχιστον περίμενα), "καλό υπόλοιπο καλοκαίρι" (σε δέκα μέρες sms: πού είσαι, που χάθηκες; κάτι έχασα.Δε μου ευχήθηκες ένα ωραιότατο βαρύγδουπο καλό καλοκαίρι; τώρα γιατί επανεμφανίζεσαι;), "τί αποφάσεις πήρες;" (hey, μα έχουμε χωρίσει ή πάλι το παρεξήγησα;), "είμαι ερωτευμένος μαζί σου, δεν το βλέπεις στις πράξεις μου;'' (μάλλον όχι, με τύφλωσε ο έρωτάς σου).
Έχω την αίσθηση ότι η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από κλισέ. Δε θέλω να ξαναπώ "χαίρω πολύ" όταν γνωρίζω κάποιον άνθρωπο, γιατί πολύ απλά μπορεί να μην έχω χαρεί. Δε θέλω να μου αφιερώσουν ξανά τραγούδι για έρωτες και άλλα κουραφέξαλα, γιατί πολύ απλά δεν θα το ακούσω. Δεν θέλω να μου ξαναπουν "τι ωραία μέρα σήμερα", γιατί θα μου την χαλάσουν. Ούτε "πώς πήγε η δουλειά". Δουλειά είναι και πηγαίνει. Όταν θέλω εγώ, θα σου πω. Και τέλος, που δεν τελειώνουν τα κλισέ, "τι καλά που με περιποιείσαι". Μη μου το πεις, γιατί ή θα βάλω λάθος ρούχα στο πλυντήριο και θα το μετανιώσεις, ή θα σου απαντήσω με κλισέ τύπου "τι καλά που σε περιποιούμαι", και θα σου κακοφανεί. Κι αυτό πάλι παίζεται αν θα το καταλάβεις.
Σίγουρα σου έχει συμβεί να νιώθεις ότι ξυπνάς, ότι ωριμάζεις, ότι αλλάζεις, ότι προχωράς - μη σου πω τρέχεις, κι ότι οι κοινωνικά απαίδευτοι, όπως λέει και η Urban Tulip, πρέπει να μένουν μακριά, κι ακόμα πιο μακριά...
.png?attredirects=0){kind=icon}
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου