Πάω σε μπαρ και κανείς δεν έρχεται, μόνο κάτι άγνωστοι μου προσφέρουν πρόθυμα φιλτράκια για να καπνίσω,το δέκατο,το εικοστό τσιγάρο, και κανείς δεν έρχεται, πιάνω το κινητό, συντάσσω προσεχτικά μηνύματα στις τελευταίες μου καβάτζες, προσέχω τι γράφω για να μη φανεί ότι τους θέλω περισσότερο απ' οτι εκείνοι ή ότι σκέφτηκα αυτό το μήνυμα πάνω από ένα λεπτό, αλλά δεν το στέλνω τελικά, αποθηκεύεται μόνο του στα "σταλθέντα στοιχεία" χωρίς να ξέρω το γιατί, δε σταματάω, ψάχνω, ανάμεσα σε όλους αυτούς, δεν μπορεί θα υπάρχει κάποιος και για μένα, κάποιος " ξεχωριστός σαν εμένα" , κάποιος που θα πίνει τον καφέ του χωρίς ιδιοτροπίες και θα θέλει να ζήσει για λίγα χρόνια στη Βαρκελώνη, όπως εγώ, και, ρε, κανείς δεν έρχεται, και τελειώνουν οι μπύρες, και οι γόπες γίνονται μικρές, τοσοδούλικες και ακόμα δεν έχει έρθει κανείς, κι εγώ, αλλάζω μαγαζί, και πάω σε κάποιο που μαζεύει " καλύτερο κόσμο" , ( γιατί σίγουρα αυτό είναι που φταίει) , και στο άλλο μαγαζί είναι χειρότερα, μάλλον κλείνουνε αλλά " προλαβαίνουμε για ένα σφηνάκι" , το πίνω κι αυτό, και μυρίζω ανακατεμένα ποτά και τσιγάρο, αλλά δε με νοιάζει και τόσο, και ξαναπιάνω το κινητό να στείλω " ένα μήνυμα που δεν πρέπει" και ο συνετός εαυτός μου, μου μιλά και λέει " όχι, δεν σε ήθελε γι αυτό που είσαι" , κι αμέσως πετάγεται ο άλλος εαυτός μου, ο γεμάτος παράπονο, και λέει " γιατί, ποιός μέχρι τώρα με ήθελε γι αυτό που είμαι" , και μετά έρχεται ο άλλος εαυτός, ο πιο αφελής και λέει " περίμενε, θα φωτίσουν όλα μια μέρα, θα δεις, απλά περίμενε" , και δεν πείθει ποτέ αυτός ο εαυτός για περισσότερο από μία ώρα, και περιμένω για λίγο, και κανείς δεν έρχεται, και όλα γίνονται πιο θολά κι εγώ πάλι γελάω περιμένοντας και λέω " κάνω το τσιγάρο και φεύγουμε", φεύγουμε, που να πάμε, που να πάω, δε θέλω να γυρίσω σπίτι, μπορεί να είναι όλα οικεία, και τα χρώματα
, και τα αντικείμενα, και η στάση που βολεύομαι στο κρεβάτι, αλλά ζωή δεν είναι αυτό, ζωή είναι
να έρχεται κάποιος, μέσα απ΄τα θολά φώτα του μπαρ, όταν φεύγεις, περπατάς γρήγορα πάνω στη Σόλωνος, λοξοκοιτάς τα ΜΑΤ στις γωνίες , ( όταν κάποιος δεν έρχεται, μπορεί να είναι παντού) , και μετά σταματάς ένα ταξί, σταματάς αυτό που ο οδηγός του φαίνεται πιο νέος και πιο ωραίος και φυσικά είναι ένας βλάκας ταξιτζής, που σε ρωτάει " που πάμε" , κι εσύ λες το γνωτό ποίημα, " κυψέλη από Μουστοξύδη", και στη διαδρομή δε μιλάει κανείς και εσύ κοιτάς δεξιά και αριστερά ελπίζοντας πως θα δεις κάτι, και δε βλέπεις τίποτα, και σε πάει σπίτι ένα ηλίθιο ταξί, αντί για φιλί και καληνύχτα δίνεις σε κάποιον τέσσερα ευρώ, κι ανοίγεις βιαστικά την πόρτα της εισόδου γιατί κανείς δε σε περιμένει να βεβαιωθεί ότι μπήκες μέσα, και φτάνεις πάνω, και τρέχεις να κατουρήσεις γιατί έχεις πιεί ό,τι υγρό υπήρχε, κι εκεί, είναι η πιο δύσκολη ώρα, αυτή που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη του μπάνιου σου και είσαι- μα τω θεώ- γελοία, έχεις ένα ξεβαμμένο κόκκινο κραγιόν και μαύρες διαστημικές βλεφαρίδες και μαλλιά που πετάνε ακανόνιστα και τότε είναι που αν μπορούσες θα σε αγκάλιαζες και θα σε χάιδευες σπαράζοντας, αλλά κλαις ούτως ή άλλως γι' αυτή την άθλια εικόνα που βλέπεις, γι αυτό το θλιβερό πλάσμα που όλο το βράδυ περίμενε κάποιον χωρίς να ξέρει ποιόν, που όλη τη νύχτα έλεγε αστείες ιστορίες κι έξυπνες ατάκες για τις χοντρούλες και τους άπλυτους μακρυμάλληδες και ψυθίριζε σεξουαλικά υπονοούμενα κι ένιωθε καλά μόνο και μόνο γιατί είχε μείνει ακόμα χρόνος για να περιμένει κάποιον, αλλά τώρα, ο χρόνος τελείωσε, κι αλήθεια, δεν ήρθε κανείς, και βγάζεις τη στολή της βραδιάς, τη στολή της " νεανικής σίγουρης γυναίκας" , και μένεις γυμνή, και είσαι τόσο σεξουαλική αλλά και πάλι κανείς δεν έρχεται, και φοράς φόρμες και πέφτεις στο κρεβάτι και ούτε τη στάση που σε βολέυει στο κρεβάτι δεν μπορείς να βρεις, και ακόμα κλαις, και κανείς δεν έρχεται, κι αν υπήρχε κάτι σαν θεός, έστω και τώρα θα ερχόταν κάποιος, την ύστατη αυτή στιγμή, που πέφτεις για ύπνο μόνη αν και όλο το βράδυ πίστευες ότι θα ήσουνα αγκαλιά με κάποιον μετά, αλλά τελικά κανείς δεν ήρθε.. Το μόνο που πλησιάζει είναι εκείνη η στιγμή που θα ξαναπεριμένεις κάποιον που δεν έρχεται ποτέ.
Πηγη: www.lifo.gr
.png?attredirects=0){kind=icon}
